จบคำพูดนั้นเจโน่ก็ใช้ฝ่ามือของตัวเองประคองใบหน้าที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตาขึ้น ก่อนจะประกบริมฝีปากร้อนรุ่มของตัวเองลงไปบนริมฝีปากบางสีแดงสด มือเรียวทุบลงบนไปบนไหล่หนาด้วยความตกใจแสดงอาการต่อต้านอย่างชัดเจน
“อื้อ ปล่อย”
“แจม อ้าปาก”
“อ่ะ”
ฟันสวยขบเม้มริมฝีปากของตัวเองแน่นจนร่างหนาที่กำลังถูกอารมณ์ปราถนาเข้าครอบงำต้องเอ่ยปากท้วงด้วยความหวุดหวิด เจโน่อาศัยจังหวะที่ร่างบางกำลังอ้าปากต่อว่าเขาแทรกลิ้นเข้าไปในโพลงปากหวาน สองมือรวบมือเรียวที่กำลังเริ่มต้นทำร้ายเขาไว้แนบอก
“อื้อ”
จิณณวัตรครางอื้อ สมองของเขาว่างปล่า เจ้าพิภพดูดดึงริมฝีปากของเขาอย่างหิวกระหาย ร่างของเขาถูกอุ้มลอยขึ้นจากโซฟา แขนเรียวทั้งสองข้างเกี่ยวรัดคอหนาไว้ด้วยความตกใจ โดยที่ริมฝีปากจองเขาก็ยังถูกคุกคามไม่หยุด
“โน่อย่า”
แจมร้องออกมาเมื่อริมฝีปากถูกปล่อยให้เป็นอิสระพร้อมกันกับที่ร่างของตนถูกวางลงบนเตียงขาวสะอาดตา ร่างบางถอยรนไปชิดกับหัวเตียง แต่ข้อเท้าก็ถูกดึงไว้ด้วยฝ่ามือหนาจนร่างของเขานอนหงายลงบนเตียงก่อนจะถูกทาบทับด้วยร่างของเจ้าพิภพ
“โน่ปล่อย”
“แจมโน่รักแจมนะ”
“ฮึก”
“ให้โอกาสคนเลวคนนี้อีกสักครั้งนะแจม”
เจ้าพิภพมองสบตาคนใต้ร่างด้วยสายตาเว้าวอน จิณณวัตรปล่อยให้น้ำตาไหลลงมาอาบแก้มทั้งสองข้าง ดวงตากลมหันไปมองทางอื่น เขาไม่กล้าสบตาเจ้าพิภพ เพราะเขากลัวคนตรงหน้าจะรู้ความจริง ความจริงที่เขารู้อยู่เต็มอกว่าเขายังรักผู้ชายคนนี้อยู่เต็มหัวใจ
“แจมครับ”
“ฮึก”
“โน่ขอนะ”
จิณณวัตรหลับตาลงช้าๆปล่อยให้น้ำตาไหลออกจากดวงตา ปล่อยให้อารมณ์อยู่เหนือเหตุผล สัมผัสบนริมฝีปากที่เจโน่มอบให้เขาแผ่วเบาราวปุยนุ่นก่อนจะร้อนแรงตามอารมณ์ที่พุ่งขึ้นสูง แจมตอบรับสัมผัสนั้นอย่างคุ้นชิน
“อ่า โน่”
ร่างบางครางออกมาเมื่อลำคอถูกซุกไซ้ เจโน่ขบเม้มลำคอขาวพ่องจนเจ้าของรู้สึกว่ามันต้องเกิดรอย คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันอย่างไม่พอใจ แต่ก็ไม่มีโอกาสได้ต่อว่าเมื่อฝ่ามือร้อนผ่าวกำลังเคล้นคลึงผิวบริเวณเอวของเขาอย่างเอาแต่ใจ
“แจมครับ”
เจโน่ครางชื่อคนรักออกมาอย่างหมั่นเขี้ยว มือหนาเค้นคลึงเอวบางจนผิวขาวเกิดรอยแดง ใบหน้าหล่อเหลาก็ยังซุกไซ้ซอกคอหอมกรุ่นไม่หยุด ก่อนที่ฝ่ามือจะลากผ่านผิวกลายร้อนผ่าวขึ้นไปหยุดบนตุ่มไตสีแดงทั้งสองข้าง
“อ่า โน่”
แจมร้องครางออกมาเมื่อจุดไวสัมผัสทั้งสองข้างถูกรุกราน ร่างบางบิดกายไปมา นิ้วของเจ้าพิภพกำลังรังแกหน้าอกเขาไม่หยุด ส่วนริมฝีปากร้อนผ่าวก็กำลังสร้างรอยรักไว้บนซอกคอเขาจนทั่ว
แล้วเสื้อของเขาก็ถูกกระชากออก ดวงตากลมถูกปกคลุมด้วยหยาดน้ำตาเบิกกว้างเมื่อตุ่มไตสีหวานถูกแทนที่ด้วยลิ้นร้อน ร่างบางบิดเร้า ส่งเสียงครางไม่หยุด
“โน่ อ่า เจโน่”
ลิ้นร้อนสลับกับริมฝีปากดูดดึงเม็ดสีสวยนั้นเหมือนลูกอมแสนหวาน ก่อนจะไล่ทำรอยลงมาถึงหลุมลึกกลางหน้าท้องที่กำลังหดเกร็ง เจโน่ใช้มือปลดกระดุมกางเกงยีนส์สีซีดของคนใต้ร่างออก ก่อนจะใช้มือยกสะโพกมนให้สูงขึ้นกระชากกางเกงยีนส์พร้อมชั้นในออกจากขาเรียวอย่างไม่ใยดี แจมมองการกระทำนั้นด้วยหัวใจเต้นรัว
“เจโน่”
จิณณวัตรเรียกชื่อผู้ชายตรงหน้าออกมา ใบหน้าหวานแดงกล่ำ เเมื่อเจโน่จัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกเหลือแต่ร่างกายเปลือยเปล่าที่แสนสมบูรณ์แบบ ใบหน้าหล่อเหล่ายกคิ้วขึ้นมองคนที่ตัวเองรักอย่างล้อเลียน เมื่อเห็นว่าแจมกำลังมองความเป็นชายของเขาที่กำลังขยายใหญ่อยู่ตรงหน้า คบกันมา3ปี มีอะไรกันมานับครั้งไม่ถ้วน แจมก็ยังเขินเขาทุกครั้งที่มีอะไรกันอยู่ดี
เจโน่โน้มกายลงไปจุมพิตลงบนแก้มที่กำลังแดงปลั่ง ก่อนจะเอื้อมไปหยิบเจลในลิ้นชักบนหัวเตียง ชโลมมันจนทั่วนิ้วก่อนจะวางไว้ข้างๆตัว มือหนาจับขาเรียวแยกออกกว้าง ก่อนจะค่อยๆส่งนิ้วเข้าไปในช่องทางรักสีชมพูทีล่ะนิ้ว
“อึก”
แจมเม้มริมฝีปากแน่น น้ำตาที่เพิ่งจะหายไปเริ่มกลับมาคลอดวงตาสวยอีกครั้ง เจโน่ก้มลงไปมอบจุมพิตแสนหวานบนริมฝีปากบางอย่างปลอบใจ ขยับนิ้วเข้าออกอย่างใจเย็น เมื่อเห็นว่าช่องทางนั้นอ่อนนุ่มพร้อมรับสิ่งที่ใหญ่กว่าเจโน่จึงชักนิ้วออก แจมส่งเสียงครางอื้ออึงในลำคอ
“แจมพร้อมนะ”
เจ้าของชื่อกลืนน้ำลายลงคอ หลับตาพริ้มเมื่อร่างของตนถูกจับพลิกให้นอนหันหลังลงกับเตียง ร่างบางเกร็งขึ้นโดยอัตโนมัติเมื่อความแข็งแกร่งและความเย็นของเจลถูกแทรกเข้ามา แม้เข้ามาได้เพียงครึ่งหนึ่งแต่แจมก็สัมผัสได้ถึงความแนบชิดที่ผิดปกติ คิ้วเรียวสวยขมวดเข้าหากันแน่น
“โน่ อ่า โน่ครับ”
“แจม อ่า”
เจโน่ครางออกมาอย่างสมใจก่อนจะแทรกกายเข้าไปจนสุด คนใต้ร่างผวาเฮือก แจมกำผ้าปูที่นอนแน่น ครางออกมาอย่างไม่เป็นภาษาเมื่อคนบนร่างขยับกายเข้าออกอย่างเอาแต่ใจ ก่อนจะรวบแรงทั้งหมดส่งเสียงออกไป
“โน่ อ่า เบา แจมเจ็บ”
“โทษครับ โน่คิดถึง”
เจโน่พยายามควบคุมสติของตัวเองไม่ให้ทำรุนแรงมากไปกว่านี้ มือหนาจับเอวบางไว้ยกสะโพกมนขึ้นสูงค่อยๆขยับกายเข้าออก ก่อนจะพลิกร่างบางให้นอนหงายทั้งๆที่แก่นกายยังคงค้างอยู่ข้างใน เป็นการกระทำที่ทำให้แจมถึงกับร้องลั่น
“โน่”
เจโน่ยกยิ้มที่มุมปากขยับกายเข้าออกช้าๆก่อนจะเพิ่มระดับขึ้นตามแรงอารมณ์เสียงร้องครางของทั้งคู่แข่งกับเสียงเนื้อกระทบกันดังขึ้นอย่างหยาบโล้น นานหลายนาที ร่างบางเกร็งกระตุกแก่นกายสีหวานของร่างบางก็พ่นน้ำสีขาวขุ่นออกมาโดยทีเจโน่ไม่ได้สัมผัสมันแม้แต่นิดเดียว แจมหอบหายใจถี่ ดวงตาหวานฉ่ำปรือปรอย ก่อนจะเบิกกว้างออกมาอย่างตกใจเมื่อความอุ่นร้อนถูกฉีดพุ่นเข้ามาในช่องทางที่กำลังถูกรุกราน
“เจโน่!!”
“อื้ม แจม”
เจโน่ครางออกมาเมื่อเดินทางมาถึงขีดสุดของอารมณ์ ร่างหนาก้มลงมอบจุมพิตร้อนให้คนที่กำลังพยศอีกครั้ง แจมยกมือขึ้นฟาดลงไปบนแผ่นหลังกว้างอย่างหงุดหงิด แต่เจโน่ก็เก่งเกินไป รู้ทันเขาเกินไป รู้จักร่างกายเขาดีจนมือเรียวที่เคยทำร้ายกลับกลายเป็นคล้องลำคอหนาไว้ บทเพลงรักกำลังเริ่มต้นอีกครั้ง
